کد مطلب:188841 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:156
انجام واجبات، بالاترین اطاعت
امام باقر (ع) درباره ی حقیقت اطاعت و عالیترین نمود و نشانه ی آن می فرماید:
هیچ اطاعتی به درگاه خدا، بالاتر و والاتر از انجام واجبات نیست، چنان كه هیچ مصیبتی سخت تر از بی عقلی نمی باشد و هیچ معصیتی بدتر از سبك شمردن گناه و راضی بودن به حال خویش و آلودگی های خود نیست. [1] .
در بیانی دیگر، آن حضرت به فرزند خویش جعفر بن محمد (ع) فرموده است:
خداوند سه حقیقت را در سه امر نهفته داشته است:
1- رضای خویش را در طاعت و فرمانبرداری پنهان داشته است، پس هیچ طاعتی را كوچك و حقیر نشمار و هیچ فرمان خدا را دست كم نگیر، چه بسا رضای الهی در همان فرمان نهفته باشد!
2- خداوند خشم و غضب خویش را در گناهان مخفی داشته است، پس هیچ معصیتی را كوچك و هیچ گناهی را غیر مهم بشمار نیاور، چه بسا خشم خدا در همان گناه نهفته باشد!
3- خداوند بندگان نمونه و دوستانش را در میان خلق ناشناخته گذاشته است، پس هیچ انسانی را تحقیر نكن، زیرا ممكن است او از اولیای الهی و بندگان صالح و
[ صفحه 276]
نمونه ی خدا باشد. [2] .
هیچ اطاعتی به درگاه خدا، بالاتر و والاتر از انجام واجبات نیست، چنان كه هیچ مصیبتی سخت تر از بی عقلی نمی باشد و هیچ معصیتی بدتر از سبك شمردن گناه و راضی بودن به حال خویش و آلودگی های خود نیست. [1] .
در بیانی دیگر، آن حضرت به فرزند خویش جعفر بن محمد (ع) فرموده است:
خداوند سه حقیقت را در سه امر نهفته داشته است:
1- رضای خویش را در طاعت و فرمانبرداری پنهان داشته است، پس هیچ طاعتی را كوچك و حقیر نشمار و هیچ فرمان خدا را دست كم نگیر، چه بسا رضای الهی در همان فرمان نهفته باشد!
2- خداوند خشم و غضب خویش را در گناهان مخفی داشته است، پس هیچ معصیتی را كوچك و هیچ گناهی را غیر مهم بشمار نیاور، چه بسا خشم خدا در همان گناه نهفته باشد!
3- خداوند بندگان نمونه و دوستانش را در میان خلق ناشناخته گذاشته است، پس هیچ انسانی را تحقیر نكن، زیرا ممكن است او از اولیای الهی و بندگان صالح و
[ صفحه 276]
نمونه ی خدا باشد. [2] .
[1] الامام الباقر (ع):... و لا طاعة كأةاء الفرائض و لا مصيبة كعدم العقل و لا معصية كاستهانتك بالذنب و رضاك بالحالة التي انت عليها. سيرة الائمة الاثني عشر 228.
[2] قال الباقر (ع) لابنه جعفر (ع): ان الله خبأ ثلاثة اشياء في ثلاثة اشياء: خبأ رضاه في طاعته، فلا تحقرن من الطاعة شيئا فلعل رضاه فيه، و خبأ سخطه في معصيته فلا تحقرن من المعصية شيئا فلعل سخطه فيه، و خبأ اولياءه في خلقه فلا تحقرن احدا، فلعل الولي ذلك. كشف الغمة 2 / 360؛ بحار 78 / 187.